Een van de laatste keren dat wij dit jaar kampeerden, we stonden bij Venray op mini camping de Heide, liep ik naar het toiletgebouw en terwijl daar de tegeltjes me toeblonken, mijmerde ik over al de soorten sanitair die we in al die jaren van kamperen al zijn tegengekomen. Van schoon tot echt vies, modern tot ‘vintage’. Van lekker warm water voor 5 minuten tot lauw waarbij je een knop in moest drukken en dan slechts één tel water kreeg. Was je haren maar eens op die manier!! Zoals zovelen beoordeel ik een camping op de schoonmaakbeurten per dag van de sanitairgebouwen. Niet even logisch natuurlijk, want soms is een grondige poetsbeurt veel beter dan drie keer een dweiltje over de vloer halen.
Onze eerste kennismaking met een camping in Bretagne was in Benodet waar een jongeman permanent langs de toiletten liep en ze na ieder bezoek schoonmaakte. Het zette wat mij betreft de standaard voor Bretagne maar oh boy, ben ik daarna vaak teleurgesteld!
Natuurlijk waren we wel al een en ander gewend in Nederland: op een camping op Texel, waar ik de naam niet van zal noemen omdat het te lang geleden is, kon je het beste op je hurken op de pot gaan zitten. Met een wasknijper op je neus. Eigenlijk was midden in de duinen toiletteren een strakker plan. Het mag niet, maar eerlijk; het wás hygiënischer geweest!
Oh, die verbouwde pipowagen waar je echt een trapje op moest klimmen om bij de pot te komen in Normandië, op zo’n kneuterige familiecamping! Ook zo’n apart geval. En dan die camping direct aan de Bretonse kust, gekozen voor de ligging, waarvan in de recensie werd vermeld dat het sanitair rustiek was!! Grote goden!! Alle muurverf die nog in de schuur had gestaan, was op de muren verwerkt!! Niet eerst gemengd maar daar waar het ene blik leeg was, ging men over op de andere. Zo ook met de tegeltjes! En de deuren waren beplakt met nostalgische plaatjes uit lang vergane damesbladen. Stel je van die houten tuintegels voor? Die lagen in de douchebakken!! Bah. We zijn er veel te lang gebleven, echt waar!!
In Engeland daarentegen, maar echt niet overal, werden we een keer echt verrast door hotel-chic! Wat ouderwets, donkerblauw maar wat een luxegevoel op de loopafstand van je vouwwagen! Of in Oostrum, Nederland: werkelijk práchtig!! Vooral ook het kindersanitair.
Ook hebben we van privé-sanitair gebruik gemaakt. De eerste keer toen onze jongste dochter nog een dreumes was. Ergens bij Beekbergen. Een hokje met alleen een toilet en een wasbak. Zó handig! We deden haar in de wasbak in ‘bad’. En omdat het die hele vakantie pijpenstelen regende was het toilet naast de deur echt geen overbodige luxe. Tijdens de Corona-jaren boekten we dat ook, anders kón je niet eens kamperen. En een zomer zónder kamperen is als een jaar zonder Sinterklaas. Dat kán gewoonweg niet!!
Klein hokje met douche en toilet: ideaal. Maar omdat niet iedere camping die voorzieningen had hebben we een douche-tentje aangeschaft en een portapotti. Tentje direct tegen onze Fat Freddy aan, ingang via de rits in de leefruimte. Het douche-tentje had geen dak en als het regende moest daar een paraplu boven!
Hahaha, mijn lief zat op de doos, vloog de paraplu weg!! Weggestopte herinneringen aan Covid. Dat camping wc’tje staat op de zolder te verstoffen, het wordt tijd dat we het eens gaan verkopen. Maar wie wil zo’n ding nou tweedehands?!
Sanitair hoeft trouwens helemaal niet luxe te zijn wat ons betreft. Wij zijn geen verwende mensen. Schoon, dat is het eerste vereiste. Trespa, tegeltjes: maakt niet uit, als ze maar niet gescheurd zijn. Een douchehokje waar je op z’n minst je kleding droog weg kunt hangen.
Heb je dit wel eens meegemaakt: deur open, een haakje aan de deur en dan nog geen vierkante meter voor álles? Met de douchestraal richting deur vastgezet. Ik wel. Dat betekende dat je kleding net zo nat werd als jijzelf. Mocht de camping met muntjes werken, dan graag het apparaat daarvoor aan de binnenkant in je douchehokje.
In Leeds vorig jaar moest ik met een handdoek om de douche weer uit lopen, bijna op een trapje klimmen om die Pond hoog in een gleuf te duwen!! Waarop het water ginds meteen begon te stromen. Hahaha! Graag zie ik ook dat de muurtjes tot helemaal naar beneden zijn doorgetrokken want ik wil niet in het douchewater staan van degene naast me.
En gescheiden douches/wastafels en toiletten graag. Niets is zo erg om je tanden te moeten poetsen terwijl er achter je in het hokje iemand de lucht zit te vervuilen. En andersom vind je dat ook niet fijn: net als jij wilt gaan knetteren, komt er iemand binnen om een uitgebreide gezichtsroutine te doen. Mijn darmen vertikken het onmiddellijk! Mijn laatste wens is om niet te ver van de WC verwijderd te zijn. Ik red het anders niet. Mijn Frans is mondjesmaat maar bij iedere receptie kan ik :” Près les toilettes s’il vous plaît” zeggen. En dat begrijpt men nog ook!
