Ik zal eerlijk zijn: 5-sterren campings? Ik hou er niet zo van. Wat daar precies de reden van is weet ik eigenlijk niet eens. Ik wijt het maar aan mijn oer-Hollandse, doe-maar-normaal-dan-doe-je-al-gek-genoeg, voetjes-op-de-vloer opvoeding dat ik gewoon niet zo van dat luxe, ovedreven gedoe houd.

Na een aantal weken thuis te hebben gezeten met 4 kinderen onder de 7, snakken we naar wat frisse buitenlucht. Behalve mijn eigen achtertuin kom ik tegenwoordig niet veel meer buiten. De meivakantie is geruisloos begonnen en de geboekte camping in Zeeland is vanwege het coronavirus ook al geen optie meer. We kiezen daarom voor een verblijf op een camping maximaal 30 minuten van ons eigen huis. Een heuse staycation!

Ok, ok. Eigenlijk ben ik gewoon een slechte kampeerder. Kijk, ik vind het idee van ‘lekker buiten en allemaal vriendjes voor de kinderen’ echt heel leuk hoor. Maar bij dat buiten horen ook beestjes. En nou kan ik die wespen, mieren, muggen en zélfs de bijbehorende bulten allemaal prima handelen. Maar die spinnen. Die grote, donkerbruine, 8-potige monsters die je bijna kunt horen als ze aan komen lopen… ben ik iets minder van gecharmeerd.

Kamperen is geweldig! Toch zal deze blog voor veel kampeerders een feest der herkenning zijn. Iedereen die wel eens kampeert is namelijk bekend met een aantal frustraties. Anneloes (van LocatieLoes) heeft aan de hand van haar eigen ervaring haar 5 grootste ergernissen op een rijtje gezet.

In het voorjaar van 2019 kochten we een andere auto. Onze oude auto werd te klein voor onze kampeeruitrusting en daarom kochten wij een degelijke stationwagen. Verblind door het uiterlijk van de auto en de vooruitgang in luxe (we waren een oudere auto gewend) kochten we hem te snel zonder ons er goed in te verdiepen. Hadden we dat nou maar wel gedaan...

“Schat, laten we beginnen met een vouwwagen”. Het waren mijn eigen woorden, geef ik eerlijk toe. Mijn man wilde graag een caravan aanschaffen, maar ik vond het belachelijk om zoveel geld te investeren in iets dat je tweeënhalve week per jaar gebruikt. En zoals dat vaak in huishoudens gaat: ik won de discussie ☺. Dus schaften we in april 2016 voor een prikkie een Jamet Dakota aan die nog maar een paar jaartjes oud was. Zo, dacht ik, now we’ve got it all.